Merlier zegeviert in eigen land
Na een attractieve wedstrijd waarin de Limburglus een decor was voor de aanvalslust van vooral wereldkampioen Van der Poel, werd het in Hasselt dan toch een massasprint. Daarin was Merlier de snelste. Hij haalde het voor Kooij en Mihkels. Thuisrijder Philipsen viel net naast het podium.
Het startschot voor de wegwedstrijd bij de Elite Mannen weerklonk om 12.30 u. in de schaduw van de Sport Vlaanderen Heusden-Zolder Velodroom Limburg. Na enkele aanvalspogingen werd de vlucht van de dag na zo’n 13 km gevormd. Mathis Le Berre (Frankrijk), Jonas Rutsch (Duitsland), Ivo Oliveira (Portugal), Felix Ritzinger (Oostenrijk) en Nils Brun (Zwitserland) trokken met z’n vijven richting de eerste passage over de Hasseltlus.
Van een optimale samenwerking was voorin niet echt sprake. De Fransman Le Berre werkte niet mee, terwijl zijn ploeggenoten samen met Italië en Frankrijk het tijdsverschil beperkt hielden. De vroege vlucht kreeg nooit meer dan anderhalve minuut. In de openingsuren van de koers reed het peloton dan ook sneller dan het snelste schema.
Tussen de eerste passages over Manshoven en Op de Kriezel kregen we meerdere aanvalspogingen te zien. De Deen Mads Würtz Schmidt en de Luxemburger Arthur Kluckers probeerden de oversteek richting kopgroep te maken. Vlak na de eerste kasseistroken ging Mathieu van der Poel aan de boom schudden. Op de Romeinse Kassei (113 km te gaan) trok de wereldkampioen ten aanval. Ook die aanval droeg niet ver. Aan de voet van de Kolmontberg kwam alles weer bij elkaar. Ook voor de kopgroep was het verhaal halfweg koers over en uit. Op de Kolmontberg en even verderop ook op de Zammelenberg een nieuwe versnelling, maar het peloton hield het tempo strak en dus ging ook dat feestje niet door.
Bij de tweede passage op de kasseien van Manshoven was het opnieuw wereldkampioen Van der Poel die het tempo ging bepalen. Teuns haakt z’n wagonnetje vast aan het wiel van de wereldkampioen. Maar wegrijden lukte opnieuw niet. Net op dat moment kreeg Merlier af te rekenen met een lekke band, vlak na de kasseien van Manshoven.
De wereldkampioen bleef het proberen, want bij de tweede keer Op de Kriezel was het wéér hij die tempo ging rijden. Dit keer kreeg hij de Deen Bjerg en de Italiaan Trentin mee op pad. Intussen probeerde Merlier op de kasseien van Op de Kriezel terug bij het peloton aan te pikken. Voorin weigerde Bjerg mee te rijden, Trentin nam op zijn beurt wel over. In de achtervolging waren het de Belgen, Fransen en Duitsers die het gat met de koplopers (20 sec) probeerden te dichten.
Op weg naar de Kolmontberg brak het peloton in twee stuken. Het eerste deel, onder aanvoering van De Clercq, kon aansluiting vinden bij de groep Van der Poel. En zo vormde zich voorin een groep waarin Philipsen en Merlier de grootste afwezigen waren. Op de Zammelenberg was het Theunissen (Nederland) die ging versnellen. Hij kreeg Pedersen (Denemarken) en Trentin mee. In de achtergrond was het voor de zoveelste keer de wereldkampioen die ten aanval trok.
De situatie voorin wisselde constant. Het peloton volgde op zo’n 30 seconden van de groep voorin, maar kwam in de laatste keer Limburglus dan toch weer aansluiten. Op de Kriezel achtte Pedersen zijn moment gekomen. Hij kreeg de verdedigende kampioen Laporte, de Nederlander Van Poppel en de Luxemburger Kluckers. In de achtervolging wist Van der Poel weer de oversteek te maken en nam op zijn beurt Rutsch (Duitsland) mee. In het peloton was het aan de Belgen en de Italianen om het gat te dichten.
Met nog zo’n 25 km te gaan was het verhaal van de vluchters uit. Een compact peloton reed richting de lokale ronde in Hasselt. Dan toch een massasprint? In de laatste kilometers op het stadscircuit in Hasselt probeerden enkelingen nog weg te glippen uit het peloton, maar een massasprint leek stilaan onafwendbaar.
In die sprint namen de Italianen de leiding voor hun kopman Milan, maar in de laatste rechte lijn was het Merlier (België) die als een duivel uit een doosje schoot. De Nederlander Kooij kwam nog dicht, maar Merlier snelde overtuigend naar de zege. Mihkels (Estland) strandde op plek drie, voor thuisrijder Philipsen.
Merlier pakte zo in het allereerste EK in Vlaanderen ook meteen de eerste Europese titel in de wegrit voor België. Zo werd dag vijf van Limburg 2024 uiteindelijk een slotdag met dubbele wielergeschiedenis.